Leczenie pierwotnej nadczynności przytarczyc

Nadczynność przytarczyc to poważna choroba, której nie można lekceważyć. Może doprowadzić do osteoporozy i złamań kości, osłabienia mięśni, czy też niewydolności nerek. Nadczynność przytarczyc związana jest z nieprawidłowym wydzielaniem hormonów - nadmiernym wydzielaniem parathormonu (PTH) przez przytarczyce w stosunku do stężenia wapnia we krwi.

Pierwotna nadczynność przytarczyc - diagnoza

W jaki sposób możemy zdiagnozować pierwotną nadczynność tarczycy? W większości przypadków wystarczą podstawowe badania laboratoryjne. Wyniki pokazujące zwiększony poziom wapnia oraz stężenie parathormonu w surowicy krwi to najbardziej podstawowe objawy nadczynności przytarczyc. W takim wypadku należy jednak zachować ostrożność. Powyższe wyniki warto uzupełnić o dodatkową diagnostykę mającą na celu odróżnienie pierwotnej nadczynności przytarczyc od trzeciorzędowej, rodzinnej hiperkalcemii hipokalciurycznej oraz pacjentów przyjmujących sole litu. W tych przypadkach wartości badań laboratoryjnych są podobne, jednak leczenie jest odmienne. Niedawno wyodrębniono dwie nowe postacie pierwotnej nadczynności przytarczyc. Pierwszą jest postać normokalcemiczna, która wyróżnia się prawidłowym poziomem wapnia. Druga to wariant normohormonalny, w którym nie występuje podwyższony parathormon.

Pierwotna nadczynność przytarczyc leczona jest operacyjnie. Przed zabiegiem rutynowo wykonuje się tomografię emisyjną pojedynczych fotonów (SPECT), a następnie USG. Decyzja o tomografii komputerowej czy rezonansie magnetycznym podejmowana jest jedynie w przypadku przetrwałej lub nawrotowej pierwotnej nadczynności przytarczyc.

Przyczyny pierwotnej nadczynności przytarczyc

Aktualnie szacuje się, że w ok. 2/3 przypadków za pierwotną nadczynność przytarczyc odpowiada gruczolak przytarczyc. Około 10% zachorowań wywołują mnogie gruczolaki, a w 10-15% za jej powstanie odpowiada uogólniony rozrost przytarczyc. Rak przytarczyc jest bardzo rzadkim nowotworem i przyczynia się do powstania ok 1% pierwotnej nadczynności przytarczyc.

Pierwotna nadczynności przytarczyc - leczenie

Wszyscy pacjenci, u których zaobserwowano objawy nadczynności przytarczyc, objęci są programem leczenia. Niestety stanowią oni niewielki procent wszystkich chorych. Aktualnie szacuje się, że pierwotna nadczynność przytarczyc w aż 85% przypadków jest bezobjawowa. W takich sytuacjach wskazania do leczenia w pierwotnej nadczynności przytarczyc to kryterium wieku (poniżej 50. roku życia) oraz wyniki badań - stężenie wapnia w surowicy krwi przekraczające 0,25 mmol/l, obniżenie GFR (przesączanie kłębuszkowe) <60ml/min/1,73m2, kamicę nerkową, kalcuri (wydalanie wapnia z moczem) przekraczające 400mg/dobę oraz zmniejszenie gęstości mineralnej kości.

Dlatego tak ważne jest aby na swojej drodze spotkać kompetentnego Specjalistę, który zaplanuje dla Państwa szybką i trafną diagnostykę, a następnie dobierze najlepsze leczenie. W celu indywidualnego omówienia zagadnień diagnostycznych i leczenia chorób zachęcamy do umówienia się na konsultację z Prof. Jakubem Kenig