Wykonywane zabiegi

Tarczyca

Obecnym standardem leczenia guzków tarczycy jest chirurgiczne usunięcie zajętego płata z cieśnią lub całkowite usunięcie tarczycy w przypadku obustronnego występowania zmian. Kluczowym elementem tej operacji jest zachowanie nerwu krtaniowego wstecznego (odpowiadającego za ruchomość fałdów głosowych), nerwu krtaniowego górnego (mającego wpływ na barwę głosu) oraz przytarczyc (odgrywających główną rolę w gospodarce wapniowo-fosforanowej w naszym organizmie).

Pierś

Obecnie podstawą leczenia guzów piersi jest ich wycięcie w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Zmiany, które są niebadalne, zostają oznaczone igłą lokalizacyjną pod kontrolą USG lub mamografii. W przypadku zmian złośliwych stosuje się leczenie oszczędzające pierś lub amputację piersi. Decyzja odnośnie równoczasowego/późniejszego usunięcia węzłów chłonnych pachy podejmowana jest na podstawie badań przedoperacyjnych lub po przebadaniu węzła wartowniczego.

Żołądek

Żołądek jest miejscem występowania wielu chorób zarówno łagodnych jak i złośliwych. Podstawowymi technikami chirurgicznego leczenia zmian łagodnych jest ich endoskopowe (wycięcie polipów za pomocą kleszczyków, pętli diatermicznej, mukozektomii) lub laparoskopowe usunięcie (klinowa resekcja, częściowa resekcja). W przypadku zmian złośliwych stosowana jest całkowita lub częściowa resekcja żołądka metodą chirurgii klasycznej lub chirurgii laparoskopowej.

Pęcherzyk żółciowy

W chwili obecnej podstawową metodą usunięcia pęcherzyka żółciowego jest laparoskopia. Metoda, która przez drobne nacięcia powłok (w tym przypadku najczęściej 1cm w pępku oraz 2-3 nacięcia w górnej części jamy brzusznej długości do 5mm) pozwala na przeprowadzenie zabiegu operacyjnego. W efekcie pacjent ma mniejsze dolegliwości bólowe, krótszy pobyt w szpitalu i szybciej powraca do przedoperacyjnej aktywności.

Drogi żółciowe

W chwili obecnej podstawową metodą leczenia chorób dróg żółciowych jest endoskopia (endoskopowa wsteczna cholangiopankreatografia - ang. ERCP). Zabieg operacyjny klasyczny lub laparoskopowy stosowany jest w przypadku niepowodzenia technik endoskopowych lub w przypadku zmian złośliwych.

Wątroba

W przypadku objawowych zmian torbielowatych stosuje się ich laparoskopową fenestrację (otwarcie i opróżnienie). W przypadku dużych lub objawowych zmian łagodnych, zmian złośliwych stosuje się resekcje (wycięcie) fragmentu wątroby technikami klasycznymi lub laproskopowo.

Jelito cienkie

Jelito cienkie jest miejscem występowania chorób zapalnych jelita, nowotworów łagodnych/złośliwych, uchyłków prawdziwych. Odpowiednia diagnostyka przedoperacyjna pozwala na dobór właściwej techniki leczenia - resekcja fragmentu jelita z dostępu klasycznego (przez przednią ścianę jamy brzusznej) lub metodą laparoskopową.

Jelito grube

Jelito grube z punktu widzenia chirurgicznego warto podzielić na okrężnicę oraz odbytnicę (ostatnie 12-15cm jelita grubego). Jest to miejsce występowania wielu chorób takich jak uchyłki, choroby zapalne jelita, nowotwory łagodne (polipy jelita, guzy łagodne) oraz nowotwory złośliwe (głównie rak jelita grubego). Szczególne znaczenie ma odbytnica gdzie znajduje się kompleks zwieraczy odpowiadających za trzymanie stolca, a w bliskim sąsiedztwie przechodzą nerwy zawiadujące czynnościami pęcherza moczowego, zwieraczy oraz funkcjami seksualnymi. W leczeniu wyżej wymienionych chorób stosuje się techniki endoskopowe (endoskopowe usunięcie polipów za pomocą kleszczyków, pętli diatermicznej, mukozektomii), techniki laparoskopowe (laparoskopowa resekcja części/całego jelita grubego z zaoszczędzeniem zwieraczy), operacje przez naturalne otwory ciała (wycięcie zmian łagodnych odbytnicy lub wczesnych postaci raka odbytnicy w technice TEM/TEO) oraz techniki klasycznej chirurgii (dostęp do jamy brzusznej przez różne nacięcia w przedniej ścianie jamy brzusznej).

Docent Kenig wykonuje wszystkie typy zabiegów w zakresie jelita grubego. Nadrzędnym celem jest osiągnięcie czystości onkologicznej przy jak najmniejszej inwazyjności zabiegu i pooperacyjnym zachowaniu jakości życia.

Przepukliny przedniej ściany jamy brzusznej

Pod tym pojęciem rozumiemy przepukliny pachwinowe, udowe, pępkowe, kresy białej, w bliźnie po laparotomii (wcześniejszej operacji w zakresie jamy brzusznej). Standardem leczenia ww. przepuklin jest plastyka odpowiednich struktur anatomicznych z lub bez wszczepu siatki, metodą klasycznej chirurgii lub laparoskopowo (np. TAPP, TEP). Dobór odpowiedniej techniki ustalany jest indywidualnie. Nasi specjaliści wykonują pełen zakres dostępnych zabiegów w tym zakresie.

Torbiele krzyżowe/pilonidalne

Wycięcie proste torbieli lub wycięcie z plastyką płatem przesuniętym Limberga.

Hemoroidy (Krwawnice)

Wycięcie sposobem Milligan-Morgan, Fergusona. Selektywne podkłucie naczyń hemoroidalnych (DGHAL).

Laparoskopia diagnostyczna

W przypadku niektórych chorób badania obrazowe są niewystarczające i konieczna jest kontrola "wzrokowa" jamy brzusznej. Nowoczesna technika chirurgiczna zapewnia taką możliwość przy minimalnym urazie powłok jamy brzusznej.