Leczenie raka jelita cienkiego
Nowotwór jelita cienkiego występuje rzadko, jednak szacuje się, że w 60% przypadków ma on charakter złośliwy. Mimo że jelito cienkie zajmuje około 75% powierzchni i stanowi niemal 90% długości całego układu pokarmowego, to rak jelita cienkiego obejmuje jedynie 3-4% wszystkich nowotworów przewodu pokarmowego oraz 0,5% schorzeń złośliwych w ogóle.
Leczenie jelita cienkiego — zmiany niezłośliwe
To, w jaki sposób nowotwór jelita cienkiego będzie leczony, uzależnione jest od jego typu histopatologicznego oraz lokalizacji.
Do najczęściej występujących zmian niezłośliwych należą:
- gruczolaki
- tłuszczaki
- mięśniaki
- polipy hamartomatyczne.
Jeżeli gruczolaki nie mają potencjału transformacji nowotworowej, wystarczająca jest endoskopowa polipektomia lub miejscowe wycięcie. Tłuszczaki jelita cienkiego nie są złośliwe i zazwyczaj wykrywane są przypadkowo. W sytuacji, gdy nie wiążą się z nimi żadne objawy, nie jest podejmowane leczenie. Podobnie w przypadku polipów hamartomatycznych oraz przy zespole Peutza-Jeghersa - tutaj również leczenie operacyjne wskazane jest jedynie, kiedy występują objawy.
Rak jelita cienkiego objawy
Rak jelita cienkiego nie ma klasycznych objawów. W przypadku tego nowotworu mówi się o zespole niecharakterystycznych dolegliwości. Dopiero kiedy rak jelita cienkiego przyjmie postać zaawansowaną, możemy zaobserwować objawy takie jak: twardy brzuch, wymioty, osłabienie perystaltyki jelit, zatrzymanie gazów czy bardzo silne bóle brzucha.
Leczenie raka jelita cienkiego
Leczenie jelita cienkiego opiera się na wycięciu odpowiedniego jego fragmentu, zachowując margines w jednym bloku z odpływem limfatycznym. Guzy neuroendokrynne stanowią trudną diagnostycznie, niejednorodną grupę nowotworów o bardzo zróżnicowanym obrazie klinicznym, który jest zależny od nadmiernej produkcji odpowiedniej substancji.
Wśród nowotworów złośliwych jelita cienkiego można zdiagnozować:
Rakowiak jelita cienkiego
Rakowiaki bezobjawowe rozpoznawane są często przypadkowo. Występowanie objawów rakowiaka jest ściśle związane z nadprodukcją serotoniny. Do najczęściej występujących zaliczamy:
Główną przyczyną powstania schorzenia serca jest nadmierne włóknienie prawej jego części, co sprzyja występowaniu wad zastawkowych, a w konsekwencji może prowadzić do niewydolności. Podobnie, jak w przypadku leczenia raka jelita cienkiego stosuje się wycięcie odpowiedniego jego fragmentu wraz z marginesem oraz spływem chłonnym. U chorych, u których nie występują objawy, a co za tym idzie często nie mają oni resekcyjnych przerzutów odległych można podjąć próbę ich usunięcia, co zdecydowanie zwiększa szansę na przeżycie. W przypadku wystąpienia objawów zespołu rakowiaka, mamy najczęściej do czynienia z jej znacznym zaawansowaniem co wiąże się z obecnością nieresekcyjnych przerzutów w wątrobie. Więcej o nowotworze tego narządu przeczytasz tutaj. W taki wypadku nie zaleca się profilaktycznego wycięcie guza pierwotnego. W przypadku pacjentów z chorobą przerzutową, wskazaniem do operacji mogą być objawy występujące w samej jamie brzusznej. Wyjątek stanowią chorzy, u których uwidoczniono w tomografii komputerowej włóknienie krezki.
Mięsaki jelita cienkiego
Wśród nowotworów jelita cienkiego mięsak jest guzem, który występuje niezwykle rzadko. Podobnie jak w przypadku innych guzów jelita cienkiego, są one bezobjawowe we wczesnym stadium i trudne do zdiagnozowania. W konsekwencji mięsaki jelita cienkiego rozpoznawane są późno, co ma negatywny wpływ na wyniki leczenia. W terapii stosowanie jest wycięcie w przypadku guzów o zaawansowaniu miejscowym.
Chłoniak nieziarniczy jelita cienkiego
Leczenie chłoniaków nieziarniczych jelita cienkiego zależy od:
- fenotypu (wywodzące się z komórek B, T lub NK)
- obrazu histologicznego
- chorób towarzyszących
Leczenie chirurgiczne zazwyczaj stosowane jest w przypadku stopnia zaawansowania IE (zajęty jest jeden narząd pozawęzłowy) lub IIE (zajęty jest jeden narząd pozawęzłowy oraz jeden lub więcej grup węzłów chłonnych po tej samej stronie przepony) i najczęściej ma on charakter diagnostyczny. Decyzja o operacji podejmowana jest także w przypadku, gdy chłoniak jelita cienkiego powoduje bóle brzucha, krwawienie, perforację lub niedrożność. W większości sytuacji leczenie chirurgiczne uzupełnione jest o chemioterapię.
Dlatego tak ważne jest aby na swojej drodze spotkać kompetentnego Specjalistę, który zaplanuje dla Państwa szybką i trafną diagnostykę, a następnie dobierze najlepsze leczenie. W celu indywidualnego omówienia zagadnień diagnostycznych i leczenia chorób zachęcamy do umówienia się na konsultację z Prof. Jakubem Kenig